Vandaag zijn we precies 6 maanden onderweg! (Het is hier nog 8 juli: het is 7 uur vroeger...) Hoog tijdom jullie weer op de hoogtete brengenvan onze reisverhalen...

In Quito worden wede volgende dag vroeg opgehaald en naar de Cotopaxi-vulkaan gebracht. We stoppendaarop 4500 meter, waarna we naar een ´refugio´ op 4800 meter lopen (afzien zo hoog; ademen is lastig en het is erg koud!). Terug op 4500m krijgenwe een mountainbike en fietsen wede vulkaan af! Cool! Als we halverwege zijn, trekt de bewolking weg en zien we de hele vulkaan. Supermooi! Ook zien we onze eerste lama´s!
Na de tocht pakken we de bus naar Ambato waar we een paar nachten blijven. Hier is niet zoveel te doen (lees: lelijke stad) maar even verderop in Baños (daar wilden we eigenlijk heen) is er een vulkaan uitgebarsten. De volgende dag pakken we een bus naarhet dorpje Patate, vlakbij Baños waarvandaan we de vulkaan goed kunnen zien. Helaas isde vulkaanin de wolken gehuld, maar toch zien we de rook vanuit de vulkaan omhoog komen en horen we hem ook flink donderen.
De volgende stop is dus niet Baños (te gevaarlijk?) maar wordt Salinas. Een klein dorpje dat op 3500m ligt tussen de groene bergen. De rit ernaartoe is erg mooi. ´s Nachts is het erg koud. Gelukkig hebben we een hostel met een open haard (geen verwarming) en5 dikke dekens... Dat was ook echt wel nodig! Brrr! Vlakbij Salinas ligt de Chimborazo. Dat is niet de hoogste berg/vulkaan ter wereld maar wel het punt het dichtst bij de zon...omdat het vlakbij de evenaar ligt. Daar gaan we de volgende dag naartoe (om te bekijken niet om te beklimmen...). Het is een mooi gezicht met lama´s op de voorgrond.Wel erg koud.
Tijd voor wat meer warmte dus we vertrekken naar Guayaguil (grootste stad van Ecuador), dat aan het strand ligt. Hier doen we wat sightseeing; Malecon 2000 (grote boulevard), de wijk Las Peñas (kleine straatjes met gekleurde huisjes op een berg) en een park met loslopende Iguana´s (Margreet aait er een!). Het is al een tijdje geleden dat we op het strand zijn geweest en we vinden dat het weer tijd is geworden om aan ons kleurtje te werken...op naar Montañita dus.
Montañita is klein backpackersdorpje aan het strand. Het ziet er heel gezellig uit. Als we aankomen is het bewolkt...jammer! We ontmoeten een aantal backpackers waarmee we een aantal biertjes drinken en naar een ´disco´ gaan. Wehebben eenheel gezellige avond. De volgende dag is het ook bewolkt...en hetwordt ook niet beter...Helaas kunnen we dus niet lekker bakken op het strand...
Dan maar door naar Puerto Lopez waar we een boottocht naar Isla de la Plata (Poor man´s Galapagos) boeken en waar we Blue Footed Boobies, Red Footed Boobies (vogels ;-) ), Pelikanen, Albatrossen en Magistra´szien. Dat was leuk!
Na een lange busrit komen we in Quilotoa aan (terug naar het binnenland). Een piepklein, ijskoud dorpje op 3850 m hoogte. Hier is een mooi, blauw kratermeer te zien. Voor de rest is er helemaal niets te beleven. Gelukkig hebben we een houtkachel oponze kamer want meer dan een paar graden is het niet. Koud!
Devolgende dag vertrekken we naar Baños,we zijn inmiddels 2 weken verder ende vulkaan is wat rustiger geworden. Het is er veilig genoeg om ereen paardagen teblijven. Uiteindelijk blijven we er5. Het is een leuk, gezellig stadje waar veel te beleven is. We gaan mountainbiken langs watervallen naar een stadje verderop in de Amazone, Puyo =61 km(!) verderop!!! Bikkels!!! Onderweg stoppen we bij de watervallen en achter 1 kun je staan. Als we dat doen, worden we zeiknat, wat een kracht. Gelukkig hebben we onze poncho´s aan! De dag erna hebben we een beetje spierpijn, dus gaan we lekker naar warmwaterbronnen. We hebben ook nog een gezellige avond met wat locals waarmee we de salsa dansen! We doen een hike door de bergen op zoek naar een uitzichtpunt op de vulkaan (maar die is steeds in de wolken), rijden op quads en kijken naar Nederland-Denemarken. Winst! Ole!
Het is een leuk stadje dus, maar het is weer tijd om verder te gaan. Op naar Cuenca; een oude, mooie stad. Veel vrouwen hebben hier een witte panama-hoed op (ze worden hier gemaakt en niet in Panama!). Vlak in de buurt ligt National Parc Cajas. Als we daar aankomen blijkt het op 4000m te liggen en het is dus koud! In Cuenca was het supermooi weer, dus we lopen in korte broek...na 10 min. zaten we weer in de bus terug naar Cuenca. Foutje...haha!
Dan is het tijd voor de laatste stop in Ecuador: Vilcabamba. Daar vinden we bovenop een berg een mooi hostel met uitzicht over de vallei. Het is hier weer helemaal groen! Mooi! En het is lekker weer! Hiergaan we paardrijden! Allebeihouden we niet zo van paarden, maar het schijnt een must te zijn om dat hier te doen...dus vooruit dan maar!De tocht van 4 uur is erg mooi. We rijdendoor de bergen naar een uitzichtpunt over de vallei. Helemaal super en de spierpijn valt de volgende dag wel mee!

Na5 1/2e week gaan we Ecuador verlaten. Wat een mooi en gevarieerd land! Aanrader!

Met de nachtbus vetrekken we naar Piura, Peru.Het is even slikken als we daar aankomen. Het is heel erg druk. Er zijnveel kleine toeterende taxi´tjes (we passener amper in met onze rugzakken...) en het stadje is echt lelijk (allemaal half afgebouwde huisjes, afval op straat, kapotte weg etc). We pakken meteen de volgende bus naar Pimentel. Een dorpje aan het strand.
Daar schijnt de zon lekker, maar er is ook een keiharde koude wind, dus kunnen we weer niet bakken op het strand... We maken wel een lekkere strandwandeling. Even uitwaaien na zo´n lange rit (in totaal waren we vanaf Vilcabamba zo´n 15 uur onderweg...). ´s Avonds is het dorpje helemaal uitgestorven en we besluiten om de volgende dag weer verder te gaan.
Het landschap langs de kust is erg saai. Alleen maar zand (woestijn)en half afgebouwde stadjes. In Trujillodoen we onze eerste archeologische sightseeings ; Huaca del Luna en tempelcomplexChan Chan. Allebei uit de Moche tijd (200-650 n Chr, voor de Inca´s dus=15e eeuw).Huaca del Luna is wel mooi. Het is een piramide die uit 5 lagen is opgebouwd. Ze doen daar nog steeds opgravingen. De gevonden muurschilderingen zijn in orignele staat en cool om te zien. De gids was ook erg grappig. Chan Chan valt eigenlijk erg tegen. Het is helemaal opnieuw opgebouwd en ziet er een beetje nep uit. In een strandplaatsje vlakbij eten we onze eerste Ceviche, een soort koude rauwe zure vis...een Peruaanse specialiteit, maar niet echt lekker, vies dus...
Na een lange busrit door de bergen (Cañon del Pato, onverharde slingerweg door heel veel tunnels en langs een rivier) komen we in de Cordillera Blanco aan. In de verte zien we besneeuwde bergtoppen. Het landschap is ook steeds groener geworden. Het ziet er een stuk mooier uit dan de kust! In Caraz (2300m) vinden we een hostel. Het is lekker warm hier. We hadden verwacht dat we onze bontjassen wel nodig zouden hebben, maar dat valt gelukkig mee! De volgende dag doen we een hike van een paar uur bij 2 gletsjermeren op 4100m hoogte. Dat was voor Irene iets te veel van het goede, want ze heeft behoorlijk last van de hoogte...en is de volgende dag ziek! Margarita gaat in haar eentje de volgende dag op de reeds geboekte toer naar een ander mooi gletsjermeer in de buurt. Irene baalt in het hotel. Gelukkig hebben we de ijzersterke pillen uit Thailand nog en gaat het ´s avonds al een stuk beter. Nog een dagje niksen in Caraz en dan gaan we door naar Huaraz, waar we nog een aantal dagen weinig doen. Vanaf het plein heb je een mooi uitzicht op de besneeuwde bergtoppen in de verte. Ze verkopen hier ook allemaal cavia´s...een delicatesse hier, die we (nog?) niet geprobeerd hebben...
Daarna door naar Lima. De hoofdstad van Peru met 9 miljoen inwoners. Druk dus en niet zo boeiend dachten we, maar het valt enorm mee en we hebben het er goed naar onze zin. Op het Plaza des Armas (zo heten alle pleinen in elk dorpje-stadje in Peru) staat een groot scherm (komen we pas achter nadat Nederland gespeeld heeft...) waar we naar Uruguay-Ghana kijken. We doen wat sightseeing, gaan naar de bios en om te vieren dat Nederland naar de halve finale gaat, drinken we ´s avonds een lekker biertje en gaan we naar een zeer gezellige club, waar we een aantal aardige ´lima´aansen´ ontmoeten. De volgende dag moeten we de hele dag bijkomen ;-)
Na Lima vertrekken we naar Paracas. Waar we een boottocht doen langs de Ballestas eilanden waar we pinguins, zeeleeuwen en heel heel veel vogels zien. Op de terugweg zien we ook dolfijnen! Erg toeristisch, maar wel leuk! Voor de rest is er niets te doen in het dorpje maar we moeten blijven want ´s middags speelt Nederland de halve finale! Met z´n tweetjes in het oranje zitten we in een klein restaurantje te kijken, voor de rest is er niemand... Maar als we eenmaal beginnen te juichen(1-0), zijn de locals nieuwsgierig en komen ze ook kijken. Ze zijn allemaal voor Uruguay! Haha! Lekker puh. Wat een feest (samen)!
De volgende dag nemen we vroeg de bus naar Nasca, waar we een vliegtuigje boeken om over de Nasca lijnen te vliegen. De lijnen zijnrond 200-650 n Chr door de Nazca-Indianen gemaakt en hebben oa vormen van dieren. Het is nog steeds niet duidelijk waarvoor ze precies dienen... Vanaf de grond kun je ze niet zien. We vliegen in een piepklein vliegtuigje (6 personen) in een half uurtje over de lijnen heen. Sommige lijnen zijn niet erg duidelijk meer te zien, maar de meeste wel. Cool! Een half uurtje is ook wel lang genoeg, want het vliegtuigje is erg wiebelig.

Vanavond nemen we de nachtbus naar Arequipa (tweede stad van Peru, vanuit Nasca 9 uur ! rijden)waar we zondag de finale gaan kijken!!! Hup Holland Hup!

Nou allemaal, dit was het weer...een behoorlijk verslag en ook behoorlijk wat foto´s, maar de vorige keer was ook alweer (te) lang geleden...

Heel veel liefs en een dikke kus van ons!